Η Ντοροθέα Λανγκ (Dorothea Lange, 26 Μαΐου 1895 – 11 Οκτωβρίου 1965) ήταν Αμερικανή φωτογράφος και φωτορεπόρτερ, κυρίως γνωστή για τη δουλειά της στην περίοδο της ύφεσης εκ μέρους της Διεύθυνσης Αγροτικής Ασφάλειας. Οι φωτογραφίες της Λανγκ επηρέασαν την ανάπτυξη του φωτογραφικού ντοκιμαντέρ και τον εξανθρωπισμό των συνεπειών της Μεγάλης Ύφεσης.[21]
Η Lange αποφοίτησε από το Λύκειο θηλέων Wadleigh[27] και παρόλο που ποτέ δεν είχε χρησιμοποιήσει ή είχε στη κατοχή της φωτογραφική μηχανή, ήταν ανένδοτη ότι θα γίνει φωτογράφος μετά την αποφοίτησή της από το λύκειο.[28] Η Λανγκ εκπαιδεύτηκε στη φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια στη Νέα Υόρκη σε μια τάξη που διδάσκει ο Κλάρενς Γουάιτ.[28] Εκπαιδεύτηκε ανεπίσημα σε πολλά στούντιο φωτογραφίας της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένου του φημισμένου Άρνολντ Γκέντε.[25] Το 1918, έφυγε από τη Νέα Υόρκη με μια γυναίκα φίλο για να ταξιδέψει στον κόσμο, αλλά αναγκάστηκε να τερματίσει το ταξίδι στο Σαν Φρανσίσκο λόγω ληστείας και εγκαταστάθηκε εκεί, εργάστηκε σε κατάστημα φωτογραφικών προμηθειών[29] γνώρισε άλλους φωτογράφους και συναντήθηκε με έναν επενδυτή που βοήθησε στη δημιουργία ενός επιτυχημένου στούντιο πορτρέτων.[23][25][30] Αυτή η επιχείρηση υποστήριξε την Λανγκ και την οικογένειά της για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια.[25] Το 1920 παντρεύτηκε τον ζωγράφο Μάιναρντ Ντίξον, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους, τον Ντάνιελ, γεννημένο το 1925, και τον Τζον, γεννημένο το 1930.[31]
Η Λανγκ αρχικά φωτογράφιζε ως επί το πλείστον πορτρέτα της κοινωνικής ελίτ στο Σαν Φρανσίσκο.[32] Κατά την έναρξη της Μεγάλης Ύφεσης, η Λανγκ έστρεψε το ενδιαφέρον της από το στούντιο στο δρόμο. Οι φωτογραφίες της κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μοιάζουν με Τα Σταφύλια της Οργής του Τζον Στάινμπεκ.[33] Οι φωτογραφίες της ανέργων κι αστέγων, ξεκινώντας από το White Angel Breadline (1933), που απεικόνιζε έναν μοναχό που κοιτάζει μακριά από το πλήθος σε συσσίτιο που διευθύνεται από χήρα γνωστή ως Λευκός Άγγελος,[34] τράβηξε την προσοχή τοπικών φωτογράφων και οδήγησε στην απασχόλησή της με την ομοσπονδιακή Διεύθυνση Επανεγκατάστασης (RA), που αργότερα ονομάστηκε Υπηρεσία Γεωργικής Ασφάλειας (FSA).
Τον Δεκέμβριο του 1935, η Λανγκ χώρισε τον Ντίξον και παντρεύτηκε τον οικονομολόγο Πολ Σούστερ Τέιλορ, Καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ.[31] Για τα επόμενα πέντε χρόνια φωτογράφιζαν τη φτώχεια στην ύπαιθρο και την εκμετάλλευση των αγροτών και των μεταναστών εργαζομένων. Ο Τέιλορ έπαιρνε συνεντεύξεις και συγκέντρωσε οικονομικά δεδομένα, ενώ η Λανγκ φωτογράφιζε. Η Λανγκ έζησε στο Μπέρκλεϊ για το υπόλοιπο της ζωής της.
Εργαζόμενη για τη Διοίκηση της Υπηρεσίας Επανεγκατάστασης και της Γεωργικής Ασφάλειας, οι εικόνες της Λάνγκ έφεραν στην προσοχή του ευρέως κοινού τους φτωχούς και ξεχασμένους – ιδιαίτερα τους κτηνοτρόφους, τις εκτοπισμένες αγροτικές οικογένειες και τους εργαζόμενους μετανάστες. Υπό δωρεάν διανομή σε εφημερίδες σε ολόκληρη τη χώρα, οι οδυνηρές εικόνες της Λανγκ έγιναν οι εικόνες της εποχής.
Ένα από τα πιο αναγνωρισμένα έργα της Λανγκ είναι η μητέρα μετανάστης.[35] Η γυναίκα στη φωτογραφία είναι η Φλόρενς Όουενς Τόμσον Owens Thompson. Το 1960, η Λανγκ μίλησε για την εμπειρία της τραβώντας τη φωτογραφία:
Είδα και πλησίασα την πεινασμένη και απελπισμένη μητέρα, σαν να με τραβούσε με μαγνήτη. Δεν θυμάμαι πώς εξήγησα την παρουσία μου ή την κάμερά μου σε αυτήν, αλλά θυμάμαι ότι δεν με ρώτησε. Έκανα πέντε εκθέσεις, που εργάζονταν όλο και πιο κοντά στην ίδια κατεύθυνση. Δεν ζήτησα το όνομα ή την ιστορία της. Μου είπε την ηλικία της, ότι ήταν τριάντα δύο. Είπε ότι ζούσαν τρώγοντας κατεψυγμένα λαχανικά από τα γύρω χωράφια και πουλιά που σκότωσαν τα παιδιά. Είχε μόλις πουλήσει τα ελαστικά από το αυτοκίνητό της για να αγοράσει φαγητό. Εκεί καθόταν σε εκείνη τη σκηνή με τα παιδιά της που κρέμονταν πάνω της και φαινόταν να γνωρίζει ότι οι εικόνες της μπορούσαν να την βοηθήσουν και έτσι με βοήθησε. Υπήρχε ένα είδος ισότητας γι ‘αυτό.[36]
Η φωτογραφία Μητέρα μετανάστρια (1936), της Λανγκ
Αφού επέστρεψε στο σπίτι της, είπε στον συντάκτη μιας εφημερίδας του Σαν Φρανσίσκο για τις συνθήκες στο στρατόπεδο και του έδωσε δύο φωτογραφίες. Ο συντάκτης ενημέρωσε τις ομοσπονδιακές αρχές και δημοσίευσε ένα άρθρο που περιελάμβανε τις εικόνες. Σε απάντηση, η κυβέρνηση έστειλε βοήθεια στο στρατόπεδο για να αποτρέψει τη λιμοκτονία.[37]
Σύμφωνα με τον γιο της Τόμσον, κάποιες από τις λεπτομέρειες της ιστορία της λανθασμένες, αλλά ο αντίκτυπος της φωτογραφίες βασίστηκε στην εικόνα της δύναμης και της ανάγκης των μεταναστών εργαζομένων.[38] Είκοσι δύο από τις φωτογραφίες που τράβηξε ως μέρος της FSA συμπεριλήφθηκαν στους «τσιγγάνους θεριστές» του Τζον Στάινμπεκ, όταν κυκλοφόρησαν αρχικά στη The San Francisco News το 1936. Σύμφωνα με ένα δοκίμιο της φωτογράφου Μάρθα Ρόσλερ, η φωτογραφία έγινε η πιο αναπαραγόμενη φωτογραφία στον κόσμο.[39]
Σημαντικές Εκδόσεις
Εγκλεισμός των Ιαπώνων Αμερικανών
Παιδιά στο στρατόπεδο εγκλεισμού Ιαπώνων Αμερικανών (1942).
Το 1941, στη Λανγκ απονεμήθηκε μια υποτροφία Γκουκενχάιμ για τα επιτεύγματά της στη φωτογραφία.[40] Μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, σταμάτησε την υποτροφία για να καταγράψει την αναγκαστική εκκένωση των Ιαπώνων Αμερικανών από τη Δυτική Ακτή κατά την ανάθεση στην Πολεμική Αρχή Επανεγκατάστασης (WRA).[41] Κάλυψε τον εγκλεισμό των Ιαπώνων Αμερικανών[42] και την επακόλουθη φυλάκισή τους, ταξιδεύοντας σε όλη την αστική και αγροτική Καλιφόρνια για να φωτογραφίζει τις οικογένειες που προετοιμάζονταν να φύγουν, επισκέφθηκε διάφορα κέντρα προσωρινής συγκέντρωσης καθώς άνοιγαν και τελικά το Μανζανάρ, το πρώτο από τα μόνιμα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μεγάλο μέρος της εργασίας της επικεντρώθηκε στην αναμονή και την αβεβαιότητα που σχετίζεται με την απομάκρυνση: σωρούς αποσκευών που περιμένουν να ταξινομηθούν και οικογένειες που φορούν ετικέτες αναγνώρισης ενώ περιμένουν τη μεταφορά τους.[43] Για πολλούς παρατηρητές, η φωτογραφία της[44] παιδιών που χαιρετούν τη σημαία λίγο πριν υποσταλεί στο στρατόπεδο είναι μια υπαινισσόμενη υπενθύμιση της παγίδευσης των κρατουμένων χωρίς να τους απαγγελθεί κατηγορία.[45]
Οι εικόνες της ήταν τόσο φανερά επικριτικές, ώστε ο στρατός κατάσχεσε τις περισσότερες από αυτές και δεν δημοσιεύθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου.[46][47] Σήμερα, οι φωτογραφίες της είναι διαθέσιμες στο Εθνικό Αρχείο στην ιστοσελίδα της υπηρεσίας φωτογραφικών φωτογραφιών και στη βιβλιοθήκη Bancroft του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ.
